Below you find the text of an article issued in the Dutch magazine for Engineers "De Ingenieur" of September 6, 2000. The magazine is issued by the Royal Dutch Institute of Engineers KIVI.

'Vanochtend reed ik met de auto van Appingedam richting Lelystad. Boven de grond hing een lichte grondnevel met daarboven de opkomende zon. Ideale omstandigheden om onderweg foto's te maken van hoogspanningsmasten, helaas had ik mijn fototoestel vergeten. Zo fanatiek ben ik blijkbaar ook weer niet. Bij een la ge zonnestand komen de masten het best tot hun recht. Onder die omstandigheid vind ik hoogspanningsmasten het mooist. Dan zie je de fijne contouren en lange draden het best. Op mijn website staan zo'n veertig foto's van verschillen de hoogspanningsmasten. Van Australië tot Zuid-Afrika. Die foto's maken was niet eenvoudig. Andere liefhebbers die het ook proberen, merken dan pas hoe moeilijk het is om de juiste lichtsituatie te treffen. In 1998 begon ik met die website; onder de bezoekers zitten veel mensen die beroepsmatig met masten bezig zijn, net als ik. Vaak verzuchten ze: 'Eindelijk iemand die ook geboeid is door hoog spanningsmasten.'

'Tijdens mijn studie elektrotechniek in Eindhoven, waar ik in 1987 afstudeerde, moest ik hoogspanningsmasten bestuderen. Zo is het begonnen. Over die studierichting was ik in eerste instantie helemaal niet zo enthousiast. In feite was mijn keuze ook op een negatieve manier ontstaan door andere studierichtingen weg te strepen. Wis- en natuurkunde leek me niks, want ik zag mezelf niet als leraar voor de klas staan. Halverwege mijn studie twijfelde ik nog. Maar toen raakte ik geboeid door de energievoorziening. Ook de economische kant trok me. Mijn afstudeerrichting was hoogspanningstechniek, waarin ik wiskunde, computerberekeningen en energievoorziening kon combineren. Na mijn studie ging ik gelijk bij NKF Kabel aan de slag als productontwikkelaar van glasvezelkabel. Een snel groeiende markt, want daar gaat alles doorheen van telecom tot internet. Vergeet niet dat in alle gevallen, ook bij het gebruik van de GSM, alleen de eerste driehonderd meter het signaal door koperdraad gaat maar de rest via glasvezel kabel. Meestal ligt die in de grond, maar bijvoorbeeld in Nederland toch ook over zo'n duizend kilometer door de lucht via hoogspanningsmasten. Dat zal trouwens hier niet veel meer worden, want we hebben in Nederland een makkelijke bodem. In landen met moeilijke, bijvoorbeeld rotsachtige, ondergrond is dat anders. Ook zie ik meer en meer antennes voor mobiele telefonie (GSM) in hoogspanningsmasten. Dat is nieuw.'

'Voorlopig is mijn fotocollectie nog lang niet compleet. Duizenden ontwerpen bestaan er. Altijd toegespitst op de functionaliteit. In ons land overheerst bet type Maas-Waal, masten met meestal zes draden. Erg spectaculair zijn de constructies die een grote afstand moeten overbruggen. Pakweg bij een weg, een woonwijk of een waterweg waardoor ook zeilboten varen. Echte technische hoogstandjes, masten tot wel honderd meter hoog, vind je in bet Spaanse Cadiz met kabels over een baai, eveneens bij de Bosporus en op Sicilië. De keuze valt vaak op hoogspanningsmasten, omdat die veel goedkoper zijn dan ondergronds bekabelen. Dat is stukken duurder, zelfs een factor vijf tot tien. Dus bijna onbetaalbaar.'

'Hoogspanningsmasten en -draden lijken me niet gevaarlijk voor de gezondheid. Dat is niet aangetoond. Met je hoofd dichtbij een wekkerradio slapen levert meer risico's op door bet elektro-magnetisch veld. Niets begrijp ik van milieuprotesten, van die activisten die vinden dat hoogspanningsmasten de horizon vervuilen. Het tegendeel lijkt me waar. Neem nou de Flevopolder. Als ik daar doorheen rijd, geniet ik van die hoogspanningsdraden; ze voegen wat toe aan bet landschap. In die polder lopen ze parallel aan de weg en ze vormen een contrast met de akkers die loodrecht op de weg staan. Nederland is plat en die draden beklemtonen de vlakheid en de lijnen van bet landschap. Ze maken bet landschap afwisselender en scheppen een fraaier perspectief.'